Bàs

by Liam Alastair Crouse

“A bheil sin goirt?”
Dh’fhaighnich an dotair,
’s e stobadh prìn innte.
“Tha!”
“Hmm...”
’s e ga chnuasachadh fhèin;
“Tha sin inntinneach.
Inntinneach.
Gabhaidh mi nòta air a’ sin,”
’s e ga ràdh gu socair ris fhèin.
“Agus dè ma dh’fhosglas mi sin?”
esan le lanns na lot.
“Thà!”
“Hmm,” ’s e ga shaoilsinn fhèin,
“Tha sin dha-rìreabh inntinneach.
Sgrìobhaidh mi sìos sin.”
Choimhead an t-euslainteach
dòrainneach doilgheasach,
cràdh na feadh,
air an dotair.
“Agus gu dè an leighis a mholadh tu?”
“Leighis? Leighis!
Nach eil fhios -
tha leighis air gach càs,
ach chan eil leighis air a’ bhàs.”